Blog – Mijn weg naar vrijheid
Wat denk jij als je het over vrijheid of vrij zijn hebt? Of een betere vraag wellicht: wat voel je als je aan vrijheid denkt?
Denk je aan het kunnen gaan en staan waar je wilt, het kunnen zeggen wat je wilt, doen wat je wilt? Het kunnen leven zoals jij dat wilt?
Of is het een gevoel van helemaal jezelf kunnen zijn, zonder belemmerende gedachten of overtuigingen, zonder angst, schaamte, boosheid? Een gevoel dat je kunt zijn zoals je was als kind, nog niet of nauwelijks beïnvloed door alles wat de wereld om je heen van je vraagt, wat gangbaar is en hoort?
Een paar jaar geleden was voor mij dat gevoel van vrijheid gekoppeld aan het kunnen doen en laten wat ik wil, wars van regels, omstandigheden, normen en waarden van andere mensen en onze maatschappij. Als ik vrij was zou ik kunnen leven zoals ik dat wil, hoefde ik geen rekening te houden met de mening van anderen, geen financiële zorgen te hebben, me niet hoeven te voegen naar wat mijn baas van mij verlangde of naar wat mijn familie en vrienden van me verwachten. Maar tegelijkertijd realiseerde ik me dat dat makkelijker gewenst of gezegd is dan gedaan. Want hoe bereik je deze staat van vrijheid?
Ik ben mijn verlangen naar vrijheid gaan onderzoeken, welke acties of maatregelen kan ik nemen om me vrijer te voelen, los van regels en beperkingen van maatschappij, baan, gezondheid, omgeving?
Het bijzondere is dat als je iets heel graag wilt, een krachtige wens hebt en met de vervulling daarvan aan de slag gaat, je vaak geholpen wordt door het universum, de hogere machten of engelen die je bijstaan op je levenspad. Zo gebeurde het mij dat ik overspannen raakte en in een burn-out terecht kwam. In eerste instantie geen helpende omstandigheden, maar op langere termijn leidde deze gebeurtenis via coaching en therapie tot nieuwe inzichten en een andere kijk op wie ik echt ben, en wat vrijheid voor mij betekent.
Ik leerde dat vrijheid niet van buiten komt, maar van binnen. Door de omstandigheden buiten mij te veranderen creëerde ik geen echte vrijheid. Ik nam het besluit om mijn baan in loondienst op te zeggen omdat deze baan voor een groot deel verantwoordelijk was voor de stress die tot mijn burn-out had geleid. Ik wilde vrij zijn door eigen baas te zijn en mijn droom van een eigen coachpraktijk te realiseren. Een enorme stap die me veel voldoening en zingeving bracht, maar ook veel stress. Ik kwam erachter dat ik nog helemaal niet vrij was, zorgen over mijn financiën ontnamen me vaak het plezier in het ‘vrij’ zijn. Ik merkte dat negatieve gedachten en overtuigingen over ondernemen, (genoeg) geld verdienen, niet goed genoeg zijn, geen fouten mogen maken, mij in de weg zaten en mijn vrijheid beperkten.
Ik kreeg steeds meer de behoefte om te onderzoeken waar deze belemmerende overtuigingen vandaan komen en hoe ik ze zou kunnen vervangen door helpende overtuigingen. Ook hier weer schoot het universum te hulp. Ik kwam weer in contact met het instituut dat mij geholpen heeft van mijn burn-out te herstellen en ontdekte dat zij een coachopleiding hadden ontwikkeld die beloofde al mijn vragen over wat mij belemmert om vrij te zijn te onderzoeken en te beantwoorden. Deze opleiding tot Doorbraak coach heeft mijn verwachtingen overtroffen. Ik leerde ontdekken volgens welke patronen en vanuit welke overtuigingen ik dacht, voelde en handelde. Dat al mijn gedachten, gevoelens en gedrag voortkomen uit een specifieke pijn of angst die ik koste wat kost wil vermijden. En dat deze automatische piloot datgene is wat mijn vrijheid echt belemmert.
Ik herkende bijvoorbeeld dat ik een onbedwingbare neiging heb om overal op te reageren en overal een mening over te hebben. Niet dat ik die reacties of meningen altijd uitte, dat kon ik gelukkig vaak bedwingen, maar in mijn gedachten waren ze wel. Ook ontdekte ik dat ik alles deed vanuit de overtuiging dat ik een goed mens moest zijn: ik moest voldoen aan andermans verwachtingen, geen fouten maken, gezond eten en leven, behulpzaam en zorgzaam zijn en vooral verantwoordelijkheid nemen. Allemaal heel goede en lovenswaardige eigenschappen, maar als ze niet echt uit je hart komen doch uit een angstig moeten, leiden ze tot veel stress en verkramping. Waren het dan toch niet de omstandigheden van mijn baan maar deze verkrampende patronen die uiteindelijk tot mijn burn-out geleid hebben? Ik begon steeds meer door te krijgen dat wat mij verhinderde om vrij te zijn niet de omstandigheden van buiten zijn, maar juist de manier waarop ik van binnen denk, reageer en voel. Dat laatste voelen was iets waar ik moeite mee had. Ik leerde om mijn lichaam en alles wat daarin gebeurt echt te voelen en emoties toe te laten. Ik ontdekte door te oefenen dat het helemaal niet zo eng is om dat te doen en dat het een enorme bevrijding en opluchting geeft als emoties er helemaal mogen zijn.
Al deze inzichten over wat mij belemmert om vrij te zijn waren heel waardevol en verhelderend maar ze leidden niet direct tot de vrijheid die ik wenste. Er was meer voor nodig om die doorbraak naar vrijheid te bereiken. Ik moest veel oefenen in het herkennen van mijn patronen in dagelijkse situaties, en kon uiteindelijk ook erkennen dat dit de manier was hoe het bij mij werkte. Maar juist door die (h)erkenning gebeurde er iets bijzonders: ik kwam er langzaam achter dat er ook een andere manier was om te reageren, ik had een keuze om het anders te doen. Zo leerde ik stapje voor stapje om mijn automatische piloot uit te schakelen en bewust te kiezen voor een andere, helpende manier om met situaties, gedachten en gevoelens om te gaan. Een manier die ontspanning, rust en een gevoel van vrijheid geeft.
Maar dit alleen was niet genoeg om alle automatische patronen te doorbreken en me helemaal vrij te laten voelen. Ik had een positieve motivatie/stimulatie nodig die me in contact bracht met dit vrijheidsgevoel. Zoals het om een droom te verwezenlijken helpend is om je droomdoel te visualiseren en daar contact mee te maken, zo helpt het enorm als je dit gevoel van vrijheid kan oproepen en ervaren. Door middel van eenvoudige meditaties en visualisaties leerde ik contact te maken met wie ik in essentie ben, mijn kern. En ik merkte dat deze wezenskern helemaal niets van doen heeft met patronen en automatismen, maar alles omvat wat vrij zijn behelst: ontspanning, rust, blijheid en geluk. Deze wonderbaarlijke en magische ervaring dat je altijd contact kunt maken met je kern leerde mij dat ik altijd vrij kan zijn als ik daar voor kies. En dat die keuze heel makkelijk is als je hem maar bewust maakt.
Deze doorbraak naar vrij zijn en voelen heeft veel veranderd in mijn leven. Ik ben opener geworden, spontaner, kan makkelijker contact maken en me verbinden met anderen. Ik voel me vaak blij, dankbaar en ben veel liefdevoller geworden naar anderen, maar vooral ook naar mezelf. Ik kan beter mijn grenzen bewaken (nee zeggen gaat me makkelijker af), mag fouten maken (niet te veel), hoef niet meer overal een mening over te hebben, en ben veel minder perfectionistisch geworden. Ik voel me gewoon veel vaker gelukkig. Natuurlijk heb ik ook perioden waarin het wat minder gaat, moeizamer, minder energie, maar het wonder is dat ik ook onder deze omstandigheden telkens weer contact kan maken met mijn vrije zelf als ik daar voor kies. En dan is er weer moeiteloosheid, blijheid, rust en ontspanning.
Hoe is het met jouw verlangen naar vrijheid? Wat belemmert jou om vrij te zijn? Wat heb jij nodig om vrij te zijn?
Fijn als je dat in een reactie wilt delen.
Meer weten over hoe je jouw weg naar vrijheid kunt inslaan?
